فلسفه معماری

قلمرو داری و مکان دوستی

قلمرو داری و مکان دوستی

قلمرو داری و مکان دوستی
بعضی از محدودیت هایی که به دست متخصصان روانشناسی محیطی مورد مطالعه و بررسی قرار گرفته اند، باید به طور مشخص در هر پژوهشی در قلمرو ابهام، در نظر گرفته شوند.

بعضی از محدودیت هایی که به دست متخصصان روانشناسی محیطی مورد مطالعه و بررسی قرار گرفته اند، باید به طور مشخص در هر پژوهشی در قلمرو ابهام، در نظر گرفته شوند. “قلمرو داری” (نیاز به تعریف و دفاع کردن از فضای حریم شخصی) و “مکان دوستی” از این دست محدودیت ها هستند. موضوعات دیگر از قبیل آیین ها، مراسم مربوط به عملیات ساختمانی و دیگر سنت های پراهمیت تر، می توانند مستقیما مورد تجربه قرار گیرند و حتی دستمایه هایی را برای تعابیر مفهومی پروژه فراهم آورند. اگر معماری به راستی شاخصی فرهنگی باشد، همان گونه که ما می اندیشیم، معمار باید در شالوده های فرهنگ، گروه یا کارفرمایی که برای او طراحی می کند، به کاوش و تفحص بپردازد. برای طراح جوان، آشنا شدن و مواجهه هرچه بیشتر و تا حد امکان، با مراسم و سنن و تعمق در اهمیت آن ها برای طرح حهای قدیمی تر، بسیار سودمند است.

به عنوان مثال، معادل امروین مراسم قربانی که در بسیاری از فرهنگ های گذشته روی سنگ های شالوده ساختمان ها اتفاق می افتاد، چیست؟ چگونه امروز کسی می تواند نیاز خرافاتی کارفرمای خود را برای تضمین “استحکام” ساختمانش برآورده کند؟ چه اسطوره هایی در نگرش ها و خاستگاه های کارفرما یافت می شوند؟ آیا تصور این است که کارفرما “کافر” است یا اینکه به معنای امروزین، فردی “مذهبی” است؟

یافتن پرسش هایی از این دست چندان دشوار نیست؛ تنها باید پرسید و از طریق تحقیق و تفحص پروژه به پروژه یا کارفرما به کارفرما، در جست و جوی پاسخ بود. هنگامی که چنین موضوعاتی را مورد بررسی قرار می دهیم، ممکن است اهمیتی را که کارفرما برای هر مورد خاص و طرح منطبق بر مورد قائل می شود، درک کنیم. به عنوان مثال، امروزه طراحی پنجره های کوچک برای خانه یونانی ها که دید به افق های آزاد و بیکرانگی دریا را می طلبند و طبیعت بیرون را با چشمانشان در آغوش می کشند، امری نا مربوط است.

دکوراسیون داخلی در شیراز

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

خانه