فلسفه معماری

خلاقیت درمعماری

خلاقیت درمعماری

خلاقیت درمعماری
بدون درک وابستگی های میان مفاهیم “واقعی” و “غیر واقعی”، “تصور” و “تخیل”، داشتن فهمی درست از پیش شرط های ضروری فرآیند خلاقیت یا مبادرت به گسترش و پرورش آن ها (تصور و تخیل) غیر ممکن است.

بدون درک وابستگی های میان مفاهیم “واقعی” و “غیر واقعی”، “تصور” و “تخیل”، داشتن فهمی درست از پیش شرط های ضروری فرآیند خلاقیت یا مبادرت به گسترش و پرورش آن ها (تصور و تخیل) غیر ممکن است. معمار تنها در صورتی می تواند در زمینه های نظری قوی و یا حتی عالی باشد که این دو جنبه را در کارهایش پرورده باشد.

ما تخیل را به عنوان توانایی شخص در به وجود آوردن تصاویری تعریف می کنیم که فارغ از چگونگی و وضعیت، نمی توانند واقعی باشند. تخیل تنها در ذهن وجود دارد. اما تصور از سویی دیگر، به توانایی ذهن در مورد دیدن “چیزی که آنجاست” (آنچه واقعیت دارد) باز می گردد. تصور، دلالتی ضمنی و عملگرا دارد. تمایز بنیادین میان تخیل و تصور، زمانی آشکار می شود که ما مفاهیم “واقعی” و “غیرواقعی” را مورد تامل قرار می دهیم. تصور با واقعیت مرتبط است و تخیل به عرصه غیر واقعیت تعلق دارد. تنها هنگامی که تخیل به عنوان عاملی تسریع کننده برای تصور عمل کند، فرد قادر به خلق آثاری واقعی خواهد بود که واجد بداعت و تازگی منظری هستند.

” تخیل عامل تسریع کننده تصور است، در حالیکه تصور نوعی صافی است که تخیل برای پیوستن به واقعیت باید از آن بگذرد. بنابراین تصور آمیخته با تخیل، توانایی ذهن برای دیدن آن چیزی است که در اوست، لکن به روشی تعدیل یافته که محصول نهایی ذهن، ضمن اینکه امکان درک آن فراهم می شود، به حیطه معنویت هم فرابرده شود”.

استانیسلاوسکی نوشته است: “تصور سازنده چیزهایی است که می توانند باشند یا اتفاق بیفتند، در حالی که تخیل سازنده چیزهایی است که وجود ندارند، هرگز نبوده اند و نخواهند بود. با این حال، چه کسی می داند که آیا آن ها به وجود خواهند آمد یا نه؟ زمانی که تخیل قالیچه پرنده را پدید آورد، چه کسی فکر می کرد که روزی ما انسان ها بال زنان فضا را خواهیم پیمود؟ تخیل و تصور هر دو ضروری اند”.

لوییس سالیوان، بنیان گذار برج سازی در آمریکا می نویسد: ” تصور؟! شما ممکن است درباره آن هرچیزی بگویید که برازنده و مناسب با تصور خود شماست… این تصور شخصی شماست که می تواند به تصور دست یابد”.

ماسیمو اسکولاری، شارح بزرگ کاوش های انجام شده در جهان “تصور متصور”، مانند بسیاری از صاحبنظران، معتقد است که “ما فرم ها را از ماده تهی می سازیم و به سوی تصور جدید فرم های هوشمند حرکت می کنیم؛ و این پیشنهادی است برای روشنایی بخشی هستی واقعیت، ورای احساس و تجرید مفهومی”.

بنابراین تصور به حیطه اندیشه تعلق دارد، در صورتی که خلاقیت در عرصه ساختن معنا می یابد. ارسطو این موضوع را به گونه ای آشکار بیان کرده است و در “ماورا الطبیعه” نوشته است: “یک مرحله از فرآیند تولید… تفکر و مرحله دیگر ساختن نامیده می شود. آنچه از نقطه آغازین و فرم شروع و دنبال می شود تفکر است و آنچه از انتهای تفکر ادامه می یابد، ساختن”. فرآیند پرسش مداوم کاوشگرانه و تمرکز بر امور ذهنی تصوری، کلیدی برای درک نهایی تصور است.

دکوراسیون داخلی در شیراز

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

خانه